System binarny, zwany takżę jako dwójkowy system liczbowy, jest rodzajem kodowania matematycznego, do którego zapisu używane są cyfry 0 oraz 1. Podstawową liczbą w systemie binarnym jest liczba 2, a każda kolejna liczba jest mnożnikiem dwójki. Na przykład w systemie dwójkowym liczba 10 w (czytamy ją jako jeden – zero) w systemie dziesiętnym jest równa 1010, ponieważ: 1×2^3+0x2^2+1×2^1+0x2^0=8+2=10. Warto pamiętać, że 2^0=1. System binarny powstał w XVI wieku, jego twórcą był John Napier, który zamiast cyfry 1 i 0 używał liter „a” i „b”. Nowoczesny system dwójkowy został opracowany przez Gottfrieda Wilhelma Leibniza w pierwszej dekadzie XVII wieku. System dwójkowy jest powszechnie wykorzystywany w elektronice cyfrowej, a także informatyce.

System binarny znaczy dokładnie tyle co system dwójkowy. W Systemie binarnym używamy tylko zer i jedynek do przedstawiania wyników. Kod binarny może przekazywać różne komunikaty, które wyświetlane bedą za pomocą sekwencji pewnych par liczb zer i jedynek. Wszystkie jedynki i zera ustawione są bez spacji bezpośrednio obok siebie w wiadomości.