Taśma magnetyczna zrobiona jest z pokrytego specjalnym materiałem tworzywa sztucznego, na którym możliwe jest ustawienie domeny magnetycznej, czyli po prostu namagnesowanie. Taśmy magnetyczne używane są jako nośnik danych, na przykład w produkcji kaset magnetofonowych, kaset VHS, czy taśm filmowych. Na taśmach mogą być przechowywane zarówno dźwięki, jak i filmy, współcześnie jednak nie używa się już tego typu nośników danych, a sama technologia uchodzi za przestarzałą i trudno znaleźć jej zastosowanie. Obecnie istnieją bardziej wydajne cyfrowe techniki zapisu i utrwalania danych.

Pamięć magnetyczna bąbelkowa jest rodzajem komputerowej pamięci nieulotnej, w której dane są przechowywane także po odcięciu źródła zasilania. Nośnik danych składa się z cienkiej warstwy specjalnego materiału, na którym dane zapisywane są poprzez namagnesowywanie bardzo małych obszarów w postaci tak zwanych bąbelków. W każdym „bąbelku” są przechowywane dane. Ten typ pamięci pojawił się w latach 70. ubiegłego wieku jako alternatywa dla ówczesnych nośników danych, takich jak taśmy oraz dyskietki. W latach 80. pamięć magnetyczna bąbelkowa została zastąpiona przez dyski twarde. Obecnie tego typu pamięci są produktem niszowym, stosowanym w środowiskach o dużym obciążeniu mechanicznym. Japońska firma Konami jeszcze w roku 1984 produkowała konsole do gier z wymiennymi pamięciami bąbelkowymi, jednak system nie zdobył zbytniej popularności.