Biblioteka programistyczna jest plikiem, który zawiera szereg danych, podprogramów, klas i funkcji, ułatwiające implementację zadań podczas tworzenia programów komputerowych. W bibliotekach programistycznych przechowywane są zasoby różnych programów. Biblioteki programistyczne dzielną się na statyczne oraz dynamiczne.

Biblioteka dynamiczna jest plikiem, w którym dane zapisywane są dynamicznie w tzw. bibliotekach, czyli zbiorach klas i funkcji, które mogą być wykorzystywane jednocześnie przez kilka programów. Biblioteki dynamiczne ładowane są do pamięci komputera tylko raz, nawet przy symultanicznym użytkowaniu przez kilka programów. Zaletą biblioteki dynamicznej w porównaniu z plikami wykonywalnymi jest możliwość wzbogacenia danej biblioteki przez użytkownika oraz jej modyfikacja. Wszystkie pliki bibliotek dynamicznych można rozpoznać po rozszerzeniu .dll (ang. Dynamic Link Library).

Biblioteka uruchomieniowa (ang. runtime library) jest to zbiór funkcji, które są wyłączone podczas dołączanie kodu aplikacji do biblioteki programistycznej. Funkcje te są dodawane do pliku uruchomieniowego i aktywowane w trakcie działania danego programu. Biblioteka uruchomieniowa służy standaryzacji i poprawie efektywności pracy systemu.