Aktywny setup jest mechanizmem, który znacznie upraszcza oraz przyspiesza proces instalacji i pozwala użytkownikowi na instalowanie tylko wybranych komponentów oprogramowania. Instalacja wykorzystująca aktywny setup przebiega fazami, w pierwszej fazie użytkownik pobiera program zarządzający przebiegiem instalacji, w kolejnej ma możliwość zaznaczania komponentów, które chce zainstalować. Trzecia faza to automatyczne pobieranie przez instalator odpowiednich modułów oraz instalacja. Dzięki małym rozmiarom instalatora oraz możliwości decyzji, użytkownik może w pełni konfigurować programy, zaoszczędzić miejsce na dysku twardym, a razie potrzeby może w każdej chwili doinstalować brakujący moduł. Do pomyślnego przebiegu instalacji oraz pobrania komponentów potrzebny jest użytkownikowi dostęp do Internetu. Przykładem wykorzystania „Active setup” jest instalacja Service Pack XP.

Jest to technika multimedialna, która została wymyślona przez firmę Microsoft. Active Movie umożliwia wykorzystanie we wszelkich aplikacjach zarówno dźwięku, jak i obrazu, znajdując szerokie zastosowanie w codziennej pracy z komputerem. Technika pozwala na odtwarzanie strumienia audio zapisanego w formacie .mps bądź .wav, a także wideo, zapisanego w formacie .mpeg, .avi.

Aktywna matryca jest technologią powszechnie stosowaną w wyświetlaczach ciekłokrystalicznych (LCD). Działanie aktywnej matrycy polega na kontrolowaniu przez odpowiedni tranzystor widocznych na ekranie pikseli – każdemu pikselowi odpowiada jeden tranzystor. Dzięki temu układowi aktywne matryce lepiej sprawdzają się podczas odwzorowaniu obrazu, a przede wszystkim ruchu. Aktywne matryce cechują się także dobrymi kątami widzenia, dzięki którym obraz widoczny jest na ekranie nie tylko wtedy, gdy patrzy się na niego centralnie. Technologia aktywnej matrycy została opracowana przez Bernarda J. Lechner. Pojęcie „active matrix” pojawiło się w literaturze fachowej już w 1975 roku.

Jest to usługa katalogowa systemu Windows, która umożliwia zarządzanie składnikami oraz użytkownikami sieci komputerowej. Active Directory zostało ogłoszone w 1999 roku, krótko przed premierą systemu Windows 2000. W usłudze katalogowej informacje są grupowane na podstawie hierarchii, najmniejszą jednostką stanowią tzw. liście, które umieszczane są w kontenerze, będącym jednostką organizacyjną. Liście wraz z kontenerami zorganizowane są w domeny, które mogą tworzyć strukturę drzewa. Zbiór domen zorganizowanych w drzewa potocznie nazywa się lasem. W Active Directory przechowywane są nazwy i hasła kont użytkowników, serwery, katalogi sieciowe etc., a sama usługa pozwala na autoryzację dostępów (lub odmowę) do wszystkich obiektów udostępnionych w sieci. Prawa dostępu są określane przez administratorów.